alleen zetels

Mijn gasten van afgelopen twee weken zijn een uurtje geleden vertrokken en de nieuwe gasten arriveren pas na zessen, dus de wisseldag-hectiek is te overzien vandaag. Deze gasten waren er twee weken, en ze hadden niet speciaal voor het catered skichalet-concept geboekt, maar voor het chalet, en de catering kwam er handig bij, als het ware. Dat bleek toch niet zo handig te zijn voor ze, omdat ze eigenlijk wel gesteld waren op hun vrijheid. Ze hebben daardoor heel weinig van mijn diensten gebruik gemaakt. Dat was wel even een omschakeling, van gastvrouw zijn naar iemand die af en toe in het chalet komt om wat eten klaar te maken of schoon te maken. Ik vind het eerste leuker, weet ik nu.

Afgelopen week zijn ze drie keer extra uit eten geweest (ik zou bijna denken dat mijn maaltijden niet voldeden, maar volgens wat ze gecommuniceerd hebben, was dat niet het probleem) en ik heb daarom zowel woensdag als donderdag de hele dag kunnen skiën. Ik heb van die gelegenheid dankbaar gebruik gemaakt om naar Avoriaz en verder te gaan, want aan die kant van Morzine heb je toegang tot het hele gebied van Les Portes du Soleil en kun je prachtige lange tochten maken. Niet zo handig als ik pas om elf uur bij het chalet weg kan en even na half vier weer beneden moet zijn, omdat de heen- en terugreis van het chalet naar Avoriaz toch beide ruim drie kwartier neemt over inmiddels bekende pistes en liften en ik dan dus anderhalf uur van de paar uur die ik heb aan het forensen ben. Maar voor een hele dag is het heerlijk en bovendien was deze week één van de X-Snow-weken, van X-Adventure, in Les Crosets, een uurtje cabinelift, stoeltjesliften en pistes hiervandaan.

Ik had geen telefoonnummers, dus ik moest op de bonnefooi die kant op en wonder boven wonder trof ik inderdaad op donderdag een groep bekenden van X-Adventure aan. 's Middags heb ik met Tim, Maarten en Bram, boarders alle drie, van Les Crosets naar Morgins en terug geskied. "We pakken geen slepers, alleen zetels" (ja, dat laatste is Vlaams voor stoeltjes). Maar ja, er zat dus toch een sleeplift in tijdens de terugtocht en ik kreeg tot twee keer toe gedemonstreerd waarom boarders geen slepers nemen! De eerste keer kwam Bram, de boarder in kwestie, zo hardhandig met een liftpilon in aanraking, dat ik ben uitgestapt om te checken of alles in orde was (ik zat vlak achter hem). Dat was het, min of meer. Naar beneden geskied voor de tweede poging, die ook mislukte, maar ik zat weer achter hem en kon hem dit keer oppikken op de andere helft van mijn ankertje. Nee, sleepliften zijn niet ontworpen voor boarders, dat is duidelijk.

Diezelfde dag zorgde Tim ervoor dat ik ook mijn eerste zwarte piste deed. Ik zag hem aan voor een blauwe, dus ging veel te hard (en onderuit), maar daarmee heb ik nu ook ervaring op zwart... Dit schreef ik die avond op facebook:

En toen schopte iemand me dus de zwarte piste af. Een hele korte maar. Ik dacht nog: best steil voor een blauwe, en maakte geheel argeloos flink snelheid. Er kwam namelijk een kort heuvel-op-stukje. Helaas, anticiperen met die snelheid is een kunst: het werd dus een kleine lancering die ik niet onder controle kreeg. Mijn eerste zwarte werd beloond met een glij-duikeling; beide ski's kwijt, slechts 4 meter hoger dit keer. Maar ik durf nu wel! Sowieso is op stap met drie snowboarders van 25 een leuke manier om van snelheidsangst af te komen...

Maar of er de komende weken zoveel van skiën gaat komen, weet ik niet. Het gaat in ieder geval wel druk worden in Morzine. De drie Franse vakantie-regio's hebben de komende drie weken na elkaar hun vakantieweek (Vacances d'Hiver). De Engelse voorjaarsvakantie aankomende week (Half Term) en daarna de twee Nederlandse voorjaarsvakantie-regio's vallen precies daarmee samen. De komende week dus Engelse gasten met tieners, daarna Nederlandse gasten met kinderen. Misschien moet ik me maar eens gaan bekwamen in de zwarte pistes van het gebied boven het chalet, in de paar uur die ik heb...