februari tot april...

"Leef je nog, hoe gaat het met je, wanneer kom je terug, wat ga je hierna doen?" Ik had het al aan de regelmatig vragen per email, sms en telefoon kunnen weten: ik blog veel te weinig! Ik had het ook zo naar mijn zin in Morzine, het kwam er gewoon niet van om er af en toe even rustig voor te gaan zitten. Ik heb wel heel veel op facebook gepost tussendoor, dat gaat sneller en ik leg me sneller neer bij niet al te goed lopende zinnen, maar ik vergat dan dat het handig is om af en toe een compilatie ook nog hier te plaatsen. Excuses dus bij deze!

Eind april ben ik uit Morzine vertrokken en via Nederland en een leuke klimweek in Zuid-Frankrijk vorige week in de Ecrins neergestreken. Daarover binnenkort meer, nu eerst maar eens wat flarden uit de maanden die ik niet geblogd heb. Skiën, skiën, skiën...Van facebook dus.

Februari:

16 februari:
Gespeeld in de poeder, en maar vier keer onderuit gegaan in een bochtje (en laten we zeggen 34 keer maar net overeind gebleven, haha!), vast komen te zitten in een net iets te lastig stuk voor mijn kunnen (bomen, oversneeuwde beekgeul), op kunnen lossen met 1 keer omhoog klimmen en daarna toch nog twee keer vallen in die greppel en ook twee keer opnieuw een verloren ski onderbinden, wat beslist geen handige actie is als de sneeuw tot je knieën komt. Heel veel gelachen en vooral het gevoel gekregen dat het iets is wat ik durf en kan, vooral de bocht linksom en op mijn rechterbeen, trouwens.

26 februari:
Toen ik hier half december aankwam, werd het al gezegd: het seizoen gaat sneller dan je denkt. Ik geloofde er niets van, vier maanden, dat is echt niet zomaar voorbij. Maar nu is het al bijna maart en ik heb het gevoel dat ik nog maar net begonnen ben... De sneeuwcondities waren gisteren ondanks de hoge temperatuur weer eens super, wat is het leven hier toch slecht.

Maart:

11 maart:
Prachtig lenteweer hier, terwijl ook de sneeuw nog steeds in de tuin (en op de pistes) ligt. Mooi om te zien hoe de ene hoek al helemaal sneeuwvrij is, terwijl de sneeuw in de andere nog eindeloos (en dik) blijft liggen. Waar de sneeuw weg is, zetten we dus de tuinbank neer: daar is de meeste zon! Maar nu eerst paprika roosteren voor het voorgerecht en het chalet schoonmaken.

19 maart:
Verse sneeuw in Morzine en een paar dagen vrij. En wat voor sneeuw! We vonden een paar mooie 'blauwe' hellingen met centimeters vers, we oefenden bochtjes en: ik viel niet! Sterker nog, ik had een van mijn beste dagen tot nu toe (de sneeuw hielp daar absoluut bij) en had voor het eerst het gevoel dat mijn ski's gewoon een deel van mij waren, zo makkelijk ging alles.

Toen alle verse sneeuw langs de pistes wel zo'n beetje gespoord was, gingen we naar de plek waar ik de laatste dagen naast de piste mijn buckelvaardigheden had geoefend. En ook daar ging het supergoed: ik ging voor het eerst achter elkaar naar beneden zonder 'paniek'stops tussendoor en tja, en dan zie je even later, onderweg naar de lunchstop, onder de lift die ene zwarte piste liggen die je tot nu toe nog niet had gedaan, omdat het bovenste stuk al weken 1 grote ijsplaat was. Met eveneens een prachtige laag verse sneeuw en buckels die er niet al te intimiderend uitzagen.

Mijn skimaatjes hadden meer trek in lunch, dus we spraken af in het restaurant en ik hopte over de rand. Absoluut de beste beslissing van de dag, want wat ging het lekker en wat kwam ik trots beneden. Een onbekende zwarte buckelpiste, en echt skiënd gedaan, niet in stukjes gehakt 'net gered'! Bovenlichaam stil proberen te houden, mijn knieën de terreinoneffenheden lekker zelf laten uitzoeken en het lukte me om de meeste bochtjes netjes af te maken voor de volgende buckel gerond moest worden. Woeh!!!!

22 maart
Ik heb gisteren 'hobbelige-piste-les' gehad, (die les was een spotgoedkope seizoenswerkers-aanbieding van een van de skischolen hier), Le Stade (de piste achter het chalet) ziet er akelig buckelig en los uit, niet makkelijk skiën, te oordelen naar hoe het merendeel van de skiers naar beneden komt en ik zou het bijna even gaan proberen. Maar er is nog wat huishouden te doen, morgen weer gasten, en daarna eten bij mijn collega's van het andere chalet van Skichalets.nl.

April:

11 april:
Het is bijna niet te geloven, maar nadat we gisteren wéér een heerlijke skidag hadden (het gaat maar niet vervelen...), hebben we vandaag: een laag verse sneeuw! Er moet nog even gewerkt worden in het chalet, maar tegen de middag schijnt er misschien een zonnetje en ga ik hoe dan ook naar boven!

17 april (na nog een paar dagen sneeuwval):
Ik kan het, poederskiën! Ik was een dagje op stap met Antoine en Leontine. Ik kreeg 1 aanwijzing van instructeur Antoine na de eerste onvermijdelijke valpartij door een gemiste bocht en ik had het grapje door. Er kan absoluut nog heel wat bijgeschaafd worden, maar ik máák die bochten, wanneer ik ze wil en gecontroleerd. Meestal dan toch. Nu wel ver-schrik-ke-lijk moe! (Ook al waren het uiteindelijk maar vier afdalingen off-piste, of zal ik die laatste, door de poor-man's-powder naar het dal, ook meerekenen?)

20 april:
Laatste dag in Morzine. Het is een regenachtige ochtend en het dorp is uitgestorven, net als toen ik hier aankwam in december. Verschil 1: dertig meter hoger op de helling begint de sneeuw. Verschil 2: ik voel me een stuk meer thuis in het dorp dan vier maanden geleden! Hopelijk klaart het vanmiddag op, dan gaan we nog even de verse sneeuw op de pistes opzoeken (en misschien duik ik er nog even naast ook), mooi afscheid.