dinsdag 28 augustus 2012

oogst

Het is alweer bijna september! Ruim een jaar geleden vertrok ik naar Spanje en wat een jaar is het geworden. Een deel van de oogst: één paar versleten wandelschoenen (waar ik zo'n beetje het hele jaar in gewoond heb), vier afgedragen t-shirts en één dito trui, drie sokken die verdwenen zijn in een van de camping-wasmachines (van drie verschillende paren natuurlijk, zoals gebruikelijk), een behoorlijke redzaamheid in het Spaans, leuke redzaamheid in het Frans, een grote liefde voor het werk in de keuken en het werken met gasten, wat kilootjes zwaarder (combinatie van lekker eten in de keuken en relatief weinig beweging), een paar fijne nieuwe vrienden en heel veel fijne nieuwe kennissen, nieuwe dromen, een relatie die niet onder mijn afwezigheid geleden heeft (de twee afzonderlijke delen wel onder elkaars afwezigheid, haha!),een lichte identiteitscrisis wat betreft het Nederlanderschap (wanneer komt dat Europese paspoort er?) en veel vertrouwen dat ik mezelf wel zal redden onder wat voor omstandigheden dan ook.

Hier is sinds afgelopen weekend duidelijk te merken dat het seizoen aan zijn einde raakt. Vannacht was het voor het eerst in weken weer fris 's nachts, de camping is iets minder vol, ons kamp is héél wat minder vol en het deel dat niet meer gebruikt gaat worden, is bezig afgebroken te worden. Voor de keuken betekent het verminderde aantal gasten dat we het weer met zijn tweeën aankunnen, met af en toe wat hulp tijdens het spitsuur. Ik sta deze laatste weken samen met Koen in de keuken. Hij is een van de twee koks van wie ik vorig jaar veel heb afgekeken en veel heb kunnen leren. We koken nu 'maar' voor 30 man; in Torla stonden we ook een week samen en was dat bijna het dubbele!

Het werk in de keuken gaat maar niet vervelen. Misschien is het de zomer- (of wintersport-)sfeer, het feit dat iedereen vakantie heeft, maar het voelt ook na tien maanden in diverse keukens staan nog steeds niet als werk. Ook niet met alles wat er rond komt kijken: afwassen, 'kuisen', opruimen, boodschappen, voorraadbeheer...

Ik ben er in het onderwijs aan gewend geraakt dat 'werk' betekent dat ik een soort continue druk voel, óók wanneer ik niet fysiek voor de klas bezig ben of een concrete voorbereidingstaak aan het doen ben. Nu geniet ik er enorm van dat het werk gedaan is op het moment dat ik de keuken verlaat en niet meer begint totdat ik de keuken weer binnen stap. Binnen de keuken is het keihard werken, maar buiten de keuken is het echt vrijaf. Binnen de keuken is er regelmatig stress, maar buiten de keuken niet meer. En die stress in de keuken, die ligt mij wel. Ze is duidelijk en concreet, er zit niks onder wat je niet ziet. Daar blijk ik een stuk beter mee om te kunnen gaan dan met de altijd sluimerende aanwezigheid van druk die ik als juf voel. Ik vind lesgeven en opvoeden nog steeds erg leuk, maar koken en werken met gasten ook. En ik doe dat niet alleen met plezier, maar ik blijk het ook nog eens vrij goed te kunnen.

Over ruim drie weken ga ik weer als juf aan de slag, in een vervanging. Ik ben benieuwd hoe dat voelt. Maar ik weet nu al, dat het werken in de keuken en met gasten me niet los gaat laten. Had ik al gezegd dat er nieuwe dromen te oogsten waren dit jaar?

donderdag 16 augustus 2012

stilte

Paella: bereiden, dresseren en uitserveren!
Excuses voor alweer een lange tijd stilte. Om te beginnen maar weer eens wat statusupdates van Facebook, hoewel ik ook daar vooral excelleerde in afwezigheid. Ik heb het weer eens veel te leuk om veel online te zijn...

Een snel overzicht van mijn weken tot nu toe: op 17 juni kwam ik aan in Spanje, vanuit Antwerpen. Het kampterrein in Escalona was toen nog leeg, maar met zijn achten stond het kamp er al snel weer alsof er geen winter geweest was.

De eerste deelnemersgroep kwam begin juli. Samen met Peter en Marc, in de tweede week aangevuld met Elke en Melissa, kookten we voor 50, resp. 90 man. Op 15 juli ben ik van Escalona naar Torla verhuisd, waar ik tot afgelopen weekend als keukenverantwoordelijke heb gestaan, wat ik echt super vond.

Torla heeft naast Ronda mijn hart veroverd, dus ik was heel blij om daar weer terug te zijn. Helaas hebben we de afgelopen dagen het kamp in Torla alweer afgebroken en ben ik nu dus weer terug in Escalona, waar ik juist begonnen ben aan een ruime week vrijaf, vanaf vanavond samen met Carlos.

De updates en wat foto's:

Escalona 9 juli
5 juli:
Ok, onweer is één ding. Heftig bergenonweer is een tweede. En hier hadden we dan vannacht heftig bergenonweer dat om negen uur 's avonds begon en tegen het ochtendgloren pas was afgelopen. De buien draaiden rondjes. Onweer met een keer of 2 een klap echt recht boven je hoofd is op zich al bijzonder, maar dat ging hier vannacht ieder uur opnieuw. Wel genoeg voor deze hele zomer lijkt me. En ook genoeg voor een ietwat gebroken nachtrust.

9 juli:
Goed keukenteam in Escalona! We gaan nu met z'n allen uit eten, 'op restaurant' zeggen die van Vlaanderen. Het leven is goed!

Torla 15 juli
15 juli:
Stralend blauwe lucht, zonnetje, prettig verfrissend windje, prachtige bergen, nice team: back in Torla!

20 juli:
Fantastisch weer hier in de Pyreneeën. Gisteren prachtige wandeling gemaakt, nu een dagje relaxen (was beetje laat geworden gisteravond), vanmiddag zorg dragen voor het wegruimen van de voorraad voor volgende week (groente, vlees en overige boodschappen) en vanavond schaft de pot: BBQ!

9 augustus:
35 graden, siesta in de schaduw, laatste twee dagen koken voor de groep. Het is hier zo prettig toeven, dat ik weinig tijd neem om eens iets te updaten. Dit werk heeft een hoog vakantiegehalte!