baz!2(008)

Een mooie BAZ!-impressie vind je bij Abby.

baz! 2008

Zee, strand, 25 graden, stralende zonneschijn met af en toe een verkoelend briesje, goed gezelschap en een heleboel leuke boulders, dat is BAZ! dit jaar. Vorig jaar was het behoorlijk druk bij de boulders en soms moest je lang wachten tussen twee pogingen in. Ik had me daarop ingesteld en was met weinig verwachtingen gekomen, in de wetenschap dat ik vandaag ook nog kon boulderen. Maar de opzet met twee grote wanden dit jaar, bleek een schot in de roos. Precies genoeg wachttijd tussen twee pogingen om een beetje te herstellen en toch nog lekker 'in' de bewegingen te zitten. De waardering was lekker soepel, in vergelijking met die van de Klimmuur. De vijven lagen goed in mijn bereik, bleek. Dat ben ik niet gewend :-)

's Avonds gebleven voor de spectaculaire finale, eindelijk Muriel Sarkany eens zien klimmen, mooi om te zien, wat een beheersing.

Nu maar eens kijken of ik nog spieren heb die wat willen doen voor me, het voelt alsof ze het wel genoeg vonden gisteren :-) Maar een beetje rondkijken is ook niet verkeerd. Op naar het strand.

buikspieren

Een wandelvakantie in de bergen is goed voor de beenspieren, maar ja, buikspieren en armspieren worden minder aangesproken. Maandag ging ik boulderen en ik had me voorgenomen zo te gaan klimmen, dat ik mijn buikspieren zou voelen en mijn armen niet.

Een interessant voornemen, want ik zet mijn lichaamsspanning en buikspieren normaal gesproken weinig bewust in en daarmee dus ook vaak niet op momenten dat dat wel handig zou zijn. Naast het weer opbouwen van mijn buikspieren na de vakantie, was dit voornemen dus ook een goed mentaal trainingsvoornemen. Ik was verrast hoe veel er lukte, dankzij de spanning die ik met mijn buikspieren probeerde op te bouwen! Ik moet hier echt mee aan het werk. Niet met het kweken van stevige buikspieren, maar vooral met het bewust gebruiken ervan.

Gisteren was het een verrassend milde avond na een dag zonder zon en klom ik met Bas in Bergschenhoek. We wilden beiden rustig aan doen, vanwege BAZ! in aantocht, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat dat niet helemaal gelukt is, want mijn laatste route was een vreselijk zware 5b. En raad eens wat hielp bij twee of drie lastige passages? Buikspieren! Echt waar.

Morgen en overmorgen dus BAZ!, Boulderen Aan Zee. Volgens de meteorologen zal het lekker weer gaan worden. Op dit moment is daar helaas nog niet veel van te zien.

Hier vind je de actuele situatie, hopelijk zie je daar morgen lekker blauwe lucht en een stralend zonnetje :-)

terug

De vakantie in tien punten:

1) Ik heb ontdekt dat ik etappes van een uur of drie, vier best prettig vind. Maar je middagen in de hut zijn wel lang.

2) In de Spaanse berghutten in de Pyreneeën eet je weliswaar wat de pot schaft, maar dat is absoluut geen straf.

3) Na een week niet douchen is een douche op de camping het toppunt van luxe.

4) Niet alleen met stokken lopen is fijn voor de knieën, maar met kleine stapjes omhoog lopen helpt ook.

7) Handschoenen mee op huttentocht bleek weer geen overbodige luxe, zelfs niet in hartje augustus onder de 2500 meter in de zuidelijke Pyreneeën. We liepen door anderhalve centimeter sneeuw, terwijl het om ons heen nog viel. Prachtig!

8) We hebben gemzen gezien (in de sneeuw), vier gieren, diverse andere roofvogels, een alpenmarmot van heel dichtbij, en telkens weer kikkertjes, in het gras of in het water.

9) Ziek worden tot spugen aan toe, zodat je geen stap meer kunt zetten, kan alleen op een mooie, zonnige dag. Gelukkig was dat het.

10) De leukste berghut had het beste eten en het slechtste sanitair (maar dat went).

tochtenvoer

Twee jaar geleden schreef ik hier een recept voor prettig tochtenvoer. Vandaag probeerde ik hetzelfde recept nog een keer, maar dit keer had ik wél een weegschaal. Ik weet het nu weer: ik moet gewoon mijn gevoel volgen in de keuken.

Ik kon me niet meer herinneren hoe de substantie was twee jaar geleden, maar ik volgde het recept, dus wat zou ik me zorgen maken? Toch kon ik me niet voorstellen dat het mengsel dat ik op het bakblik gooide zou worden wat ik twee jaar geleden kreeg. Toen het baksel uit de oven kwam, bleek inderdaad dat de muesli-notenrepen meer krokante muesli waren geworden dan repen. Erg lekker, dat wel, maar niet handig om mee te nemen in de rugzak.

Ik probeerde nog een tweede recept uit, uit dezelfde Hoogtelijn, de 'super-power-bar-waarmee-je-ineens-weer-heel-hard-gaat-lopen'. Ik heb me helemaal suf geroerd in de pan, wat een bewerkelijk recept! Het smaakte al snel erg lekker, ik heb flink uit de pan gesnoept, maar het duurde allemaal langer dan ik had gedacht. En nu ze klaar zijn, weet ik dat ik toch nog te ongeduldig was en de massa nóg wat langer had moeten laten koken, het is eigenlijk te zacht gebleven. Dat is ook weer niet handig in de rugzak. Maar wel lekker...

Mocht je geïnteresseerd zijn in de tochentvoer-recepten uit de Hoogtelijn van een aantal jaar geleden, kun je naar mijn site nanske.nl gaan. Na de vakantie ga ik eens denken over de verbouwing van die site, maar op dit moment moet je nog even klikken op het menu-onderdeel 'klimmen', waar de link naar de tochtenvoerrecepten onderaan de pagina te vinden is