twee dagen boulderen aan zee

Wat kan een mooi weekend toch een hoop energie geven. De lagedrukgebieden en fronten die deze zomer lijken te beheersen hadden precies het weekend van 30 en 31 augustus uitgekozen om het strand van Scheveningen met rust te laten; een beter weekend dan het afgelopen kon BAZ zich niet wensen.

Honderden klimmers vermaakten zich met honderden boulders in een lekker relaxte sfeer. Ik heb me op de vijven gestort. Misschien had ik nog een vijf+ moeten proberen, want een paar van die vijven deed ik wel erg makkelijk. Maar eerlijk is eerlijk: er was er zaterdag ook één bij die ik na 12 pogingen nog steeds niet had en die ik maar heb opgegeven, omdat mijn vingers er pijn van begonnen te doen. Ik wilde hem eigenlijk nog op herhaling gooien op zondag, maar dat is er niet meer van gekomen. Daarvoor in de plaats heb ik zondag aan een paar andere vijven gewerkt en aan een leuke dynamische sprong, die E. tijdens de clinic had geleerd. Lekker boven de mat een sprongbeweging oefenen, dat was een fijn gevoel en nog beter: ik kreeg hem te pakken! Toen ik hem eenmaal had, bleef hij lukken; een leuk gevoel: evenwicht, zweefmoment, nieuw evenwicht.

Uit dezelfde clinic (waarvan ze de deelname gewonnen had bij de verloting) kwam een dyno naar een hoge eindgreep, maar die durfde ik toch niet te proberen, drie meter boven de mat. Misschien volgend jaar. Twee dagen boulderen aan zee: ik kijk er nu al weer naar uit.