zaterdag 7 februari 2009

nog meer klimmen en vrouwen

klimster in dave
Marieke vraagt, op de NKBV-plek van dit blog en in een reaktie op mijn blogje over het Immink-initiatief, waarom vrouwen niet gewoon een voorbeeld nemen aan de mannen, die toch heel goed laten zien wat er allemaal mogelijk is.

Ik vind dat ze een goede vraag stelt, en geef in mijn reaktie weer waarom ik dat vind en waarom ik het Cima Immink-initiatief wel zie zitten. Omdat de lezers hier deze commentaren niet zullen lezen, plaats ik mijn antwoord hier als 'echte' blogpost, waarvan akte.

Ik weet het antwoord op Mariekes vraag niet, maar ik zoek hem wel. Mannen laten inderdaad uitstekend zien wat er allemaal mogelijk is, maar hoeveel voorbeeld zie je vrouwen daar aan nemen, gerelateerd aan het totaal aantal vrouwen dat klimt, maar zich niet van de ambitieuze kant laat zien?

Ik hoorde van Miriam Knepper dat de vrouwen in het alpine kader van de nkbv dun gezaaid zijn. Vrouwen doen, net als mannen, van alles lekker samen (o jee, daar hebben we de viva...), maar samen op expeditie, ho maar. Berggidsen zijn bijna uitsluitend mannen. De uitzendingen van de laatste jaren door de NKBV naar internationale (jeugd-)evenementen waren allemaal mannen (en waarschijnlijk niet omdat de NKBV discrimineert).

Dat roept dezelfde vraag op als Marieke stelde: waarom nemen vrouwen geen voorbeeld aan de mannen?

Misschien is het omdat vrouwen het echt niet ambiëren, omdat ze het niet leuk vinden en omdat ze allerlei andere dingen oprecht belangrijker vinden. Dat zou kunnen. Misschien is het, omdat vrouwen anders leren dan mannen (ook dat is een psychologisch gegeven), en de bestaande 'trajecten' voor vrouwen niet aanspreken. Of misschien komt het doordat mensen zich nu eenmaal makkelijker identificeren met rolmodellen van de eigen sexe. Ik weet het niet precies en het zou natuurlijk goed kunnen dat de oplossing helemaal niet ligt in het belichten van de verrichtingen van de meer ambitieuze vrouwelijke klimmers en dat de aanwezigheid van een netwerk van vrouwen niet helpt om klimsters met ambities te inspireren en ondersteunen.

In ieder geval zullen lang niet alle vrouwen die meer willen zich aangesproken voelen door het intiatief en dat hoeft ook niet. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden.

Maar ik geloof niet dat een netwerk van vrouwen die meer willen in de bergen kwaad kan. Ik geloof niet dat het kwaad kan een plek te hebben waar voorbeelden kunnen worden aangedragen en waar anderen ervaringen hebben waar juist vrouwen tegenaan kunnen lopen. En daarom ondersteun ik het initiatief van harte.

Ik nodig jullie van harte uit om hieronder, of in de commentaren bij het NKBV-blog je reaktie te geven.

Geen opmerkingen: