afscheid nemen

Dinsdag 6 december, de laatste zonnestralen van de dag zetten de Alameda, het park van Ronda, in een gouden licht en de schaduwen van de bezoekers lijken eindeloos lang. Ik heb zojuist het boek waarin ik aan het lezen was weggestopt en geniet nog even van het uitzicht en de sfeer in het park. Deze dag is een vrije dag in Spanje en het is echt heerlijk weer geweest en dan gaat iedereen de straat op. In het park was ik dan ook zeker niet de enige die met een boekje, of in gezelschap van anderen, op een bankje in de zon zat.

Mijn tijd in Ronda zit er bijna op, aanstaande dinsdag vlieg ik naar de Alpen. Het gaat me moeilijk vallen om afscheid te nemen van Ronda! Ik ben enorm gaan houden van alles wat dit stadje te bieden heeft, de omgeving, de mensen, de sfeer. De andere kant van wennen, blijkt afscheid nemen te zijn...

Het moeilijkste afscheid tot nu toe vond ik het afscheid van ~C vorige week zondag, nadat we tien heerlijke dagen samen doorgebracht hadden. We hebben ons ondergedompeld in het Spaanse levensritme: ~C kwam om elf uur ontbijten in de bar waar ik gewoon ben om samen met medestudenten koffie te gaan drinken in de pauze en als mijn lessen klaar waren gingen we even de stad in voor een bocadillo, of we aten thuis wat. 's Avonds zochten we een bar op voor een biertje of wijntje met tapas of met een 'plato'. We hebben veel door de stad gezworven en een paar dingen in de omgeving bekeken en gelukkig was het voor het grootste gedeelte van de week lekker weer. Helaas, ook aan tien dagen die eindeloos lijken te duren blijkt een einde te komen en nu duurt het weer een hele tijd voordat we elkaar gaan zien.

Ook het afscheid dinsdag zal niet gemakkelijk zijn, afscheid van de mensen die ik hier heb leren kennen, van het studeren, wat ik heerlijk vond, en van de sfeer van deze stad, zoals die afgelopen dinsdag weer zo duidelijk voelbaar was in het park. Ik ben lijntjes aan het uitgooien om hier na de winter weer terug te kunnen komen, misschien lukt het me om aan een plekje te komen in de keuken of het huishouden van een van de hotels hier. Of zou ik toch gewoon de loterij winnen, zoals iedere rechtgeaarde Spanjaard hoopt? Dan kan ik weer verder met Spaans studeren...

Maar nu eerst het winterseizoen! Ik heb enorm veel zin om een hele winter in Morzine door te brengen en ik kijk uit naar het werk, maar ik vind het ook best spannend, omdat het allemaal nieuw is voor me: ik ken het dorp niet, ik ben nieuw in de organisatie, ik voel me niet super thuis in de Franse taal... Het zal wel even doorbijten worden dus in de eerste weken en dat is voor het eerst dit jaar :-)