druk

Gebeurt er niks spannends meer in jouw leven, vroeg Frans mij gisteravond in de klimhal. Huh? Nou, eeh, je klimlog blijft zo leeg!

Dat laatste klopt. Ik heb het echt bizar druk op het moment. Dat wist ik van tevoren en dat scheelt, want dan kun je plannen. En dat heb ik ook gedaan, inclusief een vrij weekend dit weekend. Het plannen behelsde wel werkdagen van een uur of tien, maar dat is best vol te houden als je helder hebt wat er tegenover staat. Maar toen kwam de post onvoorzien. Afgelopen donderdag. En daar ging mijn relatief rustige vrijdag en erger, mijn vrije zondag.

Ik voelde mezelf gisteren drie keer de energie uit mijn tenen trekken om alleen al te zorgen dat ik dingen kon doen die met mijn gewone werk op vrijdag te maken hebben. Dat is niet goed. Ik ben wél heel blij dat ik tegenwoordig voel dat ik energie aan het gebruiken ben die er niet is. Dat heb ik jarenlang heel anders gehad en er was een bijna-burn-out voor nodig, met alle ellende van dien, om dat te ontdekken.

De vierde keer dat ik energie uit mijn tenen moest trekken, was 's avonds om zeven uur, toen ik mezelf een schop moest geven om te zorgen dat ik op de fiets terecht kwam. Ik voelde me alsof ik alleen nog maar de hele avond op de bank bij het boulderhok zou kunnen zitten. Ik ben gegaan, want mijn klimavond is heilig, die laat ik niet schieten doordat ik mijn energie op school verbruikt heb, maar ik ging dit keer echt met de verwachting dat ik de hele avond op de bank bij het boulderhok zou gaan zitten. Gelukkig werd déze energietrekkerij uitbetaald en heb ik er een mooie klimavond van weten te maken.

Het gebeurt me vaker dat ik doodmoe naar de klimhal kom en juist dan een goeie avond heb. Ik vermoed dat dat komt omdat ik dan minder met mijn hoofd en meer met mijn lichaam nadenk. Als ik moe ben, gaat bij wijze van spreken de beschikbare energie vooral zitten in het blijven staan en dat is voor klimmen geen slecht uigangspunt!

Ik klom een 6a die ik vorige week begonnen was. Vorige week twee bloks, nu zonder. En ik begon een nieuwe 6a, een pittige, zo werd mij verteld. Vijf plekken waar ik te laat doorhad hoe die passage moest, vijf bloks. Na het klimmen nog een klein uurtje geboulderd en dat ging ook best lekker. Reservetankje weer een beetje bijgevuld dus!