Gisteravond hing in de hal gelukkig nog steeds de slackline. Nog steeds? Eeh, nee, niet helemaal. De lijn van vorige week lag werkeloos op de grond en een nieuwe lijn was gespannen. En laat dat nu precies de lijn zijn die bij de bever werd aangeboden. Ik kan u trots melden dat ik de slackline nu uit kan lopen. Althans, deze slackline. Drie recente slackline-ervaringen dus: een brede bandschlinge in Bleau, een smalle bandschlinge vorige week in de hal, beide met karabiners opgespannen en de wat stuggere lijn van Gibbon, die ook breed is en met de spanner heel strak kan worden getrokken.1) Een brede band is fijner om over te lopen, omdat je iets gemakkelijker een niet al te precieze voetplaatsing kunt corrigeren.
2) De stijve lijn van Gibbon is lastiger te corrigeren met je lijf dan de slappere lijn van vorige week. Maar: de lijn is ook minder beweeglijk wanneer je lichaam een beweging maakt, dus je hoeft ook minder te corrigeren.
3) De lijn had de neiging om te kantelen, ook weer door de stijfheid (een balanceerbrug van planken doet dat ook). Dat is erg wennen.
4) De lijn van Gibbon stond zo strak, dat je 'm met weinig moeite als een trampoline kon gebruiken voor een sprong op de lijn. Ok, het neerkomen gaf mij nog wat problemen, althans, als ik de intentie had gehad op de lijn neer te komen :-) Kortom: wil je truukjes, dan is deze lijn zeer geschikt.
Binnenkort naar Frans, om daar verder te oefenen ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten