lastige routes

In de afgelopen weken heb ik de klimhal gelukkig weer een behoorlijk aantal keer van binnen gezien. Maar sinds de zomervakantie is de regelmaat er te vaak uit en dat merk ik wel. Voor kerst heb ik drie dagen achter elkaar geklommen. Dat wist ik van tevoren, dus ik heb daar twee keer vijven klimmen van gemaakt en de derde keer zien waar het schip strandt. Dat strandde bij 6a. Ik had vooral last van mijn onderarmen, die natuurlijk al twee dagen aan de bak waren geweest, maar merkte ook dat mijn lichaamsspanning nog steeds niet op orde was. Het is nog niet eens zo dat ik echt te weinig kracht heb, maar vooral dat ik de kracht die er nog wel is, niet meer zo precies weet in te zetten en dat de duur weg is.

Na een paar dagen herstel ben ik daarom op de dinsdag na kerst stevig gaan boulderen. Een echt trainingsavondje, met flink werken in stevig overhangende boulders net boven mijn niveau. Ik had de volgende dagen spierpijn in al mijn buikspieren, lachen of niezen was niet echt lollig meer. Misschien iets té, maar ach, dan voel ik tenminste dat ik echt iets gedaan heb.

Op de zondag na oud & nieuw heb ik weer routes geklommen en ook dit keer strandde ik in een 6a. Het was één van de routes van de routewedstrijd en dat maakte dat ik er nét wat fanatieker in was dan ik anders geweest zou zijn. Ik merkte daardoor goed dat het me ook hier weer aan voldoende lichaamsspanning en ook aan arm/vingerkracht ontbrak, in ieder geval aan voldoende duur wat dat betreft. Het was al wel weer wat makkelijker om de spieren te laten samenwerken met elkaar, mijn dinsdagtraining in het boulderhok had blijkbaar wel al wat vruchten afgeworpen.

Ik vind dat wel een grappig fenomeen: dat mijn spieren niet meer zo goed op elkaar afgestemd lijken te zijn na een tijdje niet zo fanatiek klimmen. Als je daarbij optelt dat het me in die periodes ook net iets meer tijd kost om de handigste manier te vinden om een lastige pas te maken en dat ik net iets minder kracht heb om bepaalde posities wat langer vast te houden, is het al met al niet zo gek dat ik moeite heb in 6a's. Hoewel dat wel vreemd voelt, want dat was een half jaar geleden niet zo. Ik heb trouwens ook nog het begin van een 7a op de plaat uit proberen te werken diezelfde avond. Eveneens van de klimwedstrijd, tot de eerste zonegreep. Ik ben er bíjna.