uitrustweekend

In ons kleine tuintje zijn een paar druppels regen gevallen, maar vaker nog heb ik vandaag de zon gezien. Ik zou eigenlijk gaan klimmen in België dit weekend, maar ik heb dat vorig weekend afgezegd. De doordeweekse bezigheden vragen veel energie, zoals ik hier afgelopen week al berichtte. Ik hield een slag om de arm toen ik het afzegmailtje schreef, maar toen ik gisteren informeerde of er toch nog een plekje op de achterbank over was, bleek dat de overgebleven drie klimmers hadden besloten, met het weerbericht in hun achterhoofd, ook thuis te blijven. Of dat helemaal terecht is gebleken, vraag ik me af, maar goed, het westen van Nederland is niet het Zuid-Oosten van België, dus wie weet.

In ieder geval heb ik vandaag ongelooflijk lekker rustig aan gedaan, met veel leestijd, veel computertijd en veel tijd onder de douche. En uitslapen tot half twaalf.

Gisteren ging het onverwacht goed in de klimhal. De afgelopen weken merkte ik heel goed dat er andere zaken waren die mijn aandacht vroegen en ik nam noodgedwongen genoegen met slecht voetenwerk en snel verzurende armen. Dat ik desondanks in de 6a's en 6b's heb geploeterd, leek zich gisteren uit te betalen, de 5c's waren 'makkelijk' en het eerste stuk van een boulder waar ik twee weken geleden telkens uitgleed, was ineens een piece-of-cake. Ik merkte al bij de eerste route dat mijn zwaartepunt weer daar zat waar het bij het klimmen het meest praktisch is (laag dus) en dat ik mijn voeten gebruikte. Lekker gevoel.

Ik merk wel dat het steeds moeilijker wordt om met één keer in de week klimmen aan de eisen van moeilijke routes tegemoet te komen. Ik klim nu wel zessen, maar ik ben echt nog geen zessenklimmer.