Afgelopen hemelvaart bleek dat het slacklinen een hoge vlucht aan het nemen is. We stonden op camping La Musardière en grapten dat we opvielen omdat we géén lijn hadden bij onze tent. We hadden echter vriendelijke Britse buren, mét een koord, waar we best gebruik van mochten maken van ze. Dat lieten E. en ik ons op een stille avond geen twee keer zeggen en we oefenden tot we er bij neervielen. Het was een brede en vrij strakke lijn, wat het een beetje gemakkelijker maakt en we konden beiden al één of twee pasjes zetten voordat we onherroepelijk door de zwaartekracht verslagen werden.
Afgelopen vrijdag had iemand weer een lijntje gespannen in de hal. Dat kwam mooi uit! Het boulderen ging tenslotte maar zeer matig en bij het slacklinen heb je maar één soort concentratie nodig, dat kon ik nog net opbrengen. Het ging alweer een beetje beter dan op de camping, ondanks dat de gebruikte bandschlinge twee keer zo smal was. Het opstappen bleek dit keer niet meer de moeilijkheid te zijn. Het zetten van meer dan anderhalve stap echter wel. Maar nadat ik de aanwijzing had gekregen vooral een beetje door de knieën te gaan bij het opvangen van de bewegingen van het koord, lukte het me aan het einde van de avond inderdaad om na het opstappen telkens enkele passen over het koord te lopen.
Na de meivakantie had ik al enthousiast op het internet gezocht naar diverse links over hoe je een slackline opzet, hier komen er een paar:
een wikihow-artikel: hoe bouw je een slackline?
een youtube: zo bouw je een slackline
Nederlandstalige artikelen vind je op slackline.nl
(copyright van de foto's: Frans
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten