schoentjes

Met mijn eerste klimschoentjes was ik heel blij. Ik schreef er over: "Ik kreeg klimschoentjes voor mijn verjaardag dit jaar. Eehm, nou ja, ik heb ze met instemming een maand vantevoren zelf gekocht, eigenlijk. Een uur ben ik bezig geweest, het ene paar schoenen aan, het andere paar schoenen aan, een derde paar, toch maar die tweede nog een keer, een vierde en een vijfde paar, die vierde nog eens, een kleinere maat proberen en uiteindelijk zat dat ene paar van de twee overgebleven paren toch het beste. En toen was ik blij als een klein kind en wilde ze 's avonds de hele tijd bij me hebben. Neenee, niet aan. Wie klimschoentjes kent, snapt wel waarom."

Na een jaar waren deze eerste schoentjes aan vervanging toe en ik toog naar de buitensportzaak voor nieuwe. Het werden Mammuts en ook daarover schreef ik: "Gisteravond heb ik mijn nieuwe schoentjes uit kunnen proberen. Bij het derde treetje van een viertje dat ik praktisch uit mijn hoofd ken, gleed ik er uit; dat is wel wennen zeg, gloedjenieuwe schoentjes. Ik wist niet dat je zo vertrouwd kunt raken met het gevoel van een bepaald schoentje aan je voeten. De zolen van het nieuwe schoentjes zijn wat minder stijf dan die van de oude. Ik weet nu dat dat betekent dat je je gewicht echt alleen op je tenen moet hebben als je alleen je tenen op een treetje hebt en niet ook gedeeltelijk op de bal van je voet. Doe je dat wel, glijd je er uit..."

De juiste maat schoenen vinden is een beetje lastig in mijn geval. Mijn ene voet is een halve maat groter dan mijn andere. Bij gewone schoenen is dat nog nooit echt een probleem geweest, maar voor klimschoentjes maakt dat behoorlijk uit. Aangezien voor het klimmen ruimte vervelender is dan pijn, kies ik tot nu toe mijn schoentjes op mijn kleinere linkervoet.

Ondanks dat ik tevreden was met mijn tweede schoentjes (die ook mijn derde schoentjes werden), verlangde ik zolangzamerhand wel naar schoentjes die ik sneller aan en uit kon trekken, want hoe langer ik de schoentjes aan had, hoe pijnlijker de tenen werden van mijn rechtervoet. Daarom liet ik me op een gegeven moment in de uitverkoop verleiden tot het kopen van lekker afgeprijsde slofjes, voor 'erbij'.

Interessant: deze slofjes hadden weer een wat stuggere zool en ik bleek me daarop toch onzekerder te voelen dan op de Mammuts met de zachte zool, wat vooral te merken was bij delicate pasjes. Toen onlangs ook het tweede paar Mammuts versleten was, had ik natuurlijk de slofjes nog, waardoor ik rustig op zoek kon gaan naar schoentjes waarop ik wel mijn volle gewicht durfde neer te laten en die toch niet al te pijnlijk waren voor mijn grotere voet. Desnoods, dacht ik, moest ik dan toch maar twee verschillende maten kopen, hoewel dat natuurlijk een duur grapje is.

(wordt vervolgd)