donderdag 27 augustus 2009

spotten is een kunst 2

Nog maar twee nachtjes slapen en dan gaan we weer Boulderen Aan Zee!

Boulderen staat voor klimmen tot een hoogte waar vandaan een val niet zulke grote gevolgen heeft, dus er wordt bij het boulderen zonder touwen geklommen. Nu zijn er natuurlijk legio gevallen bekend van mensen die een arm of een enkel braken toen ze van een keukentrapje afvielen, dus boulderaars zijn gewaarschuwd en gewaarschuwde mensen zorgen voor een gepolsterde mat op de grond onder hun vallinie.

De eerste twee jaren dat BAZ! werd georganiseerd, beschikte maar een klein gedeelte van de boulders over dikke turnmatten als valmat en daarom werd iedereen geadviseerd om ook eigen crashpads mee te nemen. Gelukkig is dat sinds vorig jaar niet meer nodig en worden er, ik neem aan uit diverse hallen, dikke valmatten aangevoerd om onze ledematen te beschermen.

Bij boulderen horen niet alleen matten, maar ook spotters. De spotter staat op de grond en zorgt dat hij klaarstaat om de klimmer bij een val snel in de juiste richting te begeleiden (dus óp het crashpad en niet ernaast). Bij de grote matten luistert dat niet zo precies (de mat is praktisch overal) en kun je als spotter niet zo heel veel verkeerd doen. Met een klein crashpad is het spotten meer nodig en ook lastiger.

Ruim een jaar geleden schreef ik al een blogje over spotten, onder de titel spotten is een kunst, met een link naar een artikel aan waarin verschillende spottechnieken worden uitgelegd. Twee weken geleden plaatste Rogier van Rijn twee filmpjes op zijn weblog, onder de titel zoek de verschillen.

Spotten ís een kunst, bekijk de filmpjes...

Geen opmerkingen: